Ο Σαρλ Αζναβούρ άρχισε τη σταδιοδρομία του στις δεκαετίες του 1940 και του 1950 δίνοντας τα τραγούδια του σε Γάλλους καλλιτέχνες, όπως η Εντίτ Πιάφ, ο Μορίς Σεβαλιέ και ο Σαρλ Τρενέ.
Ανακάλυψε το ταλέντο του να γράφει τραγούδια κάνοντας παραστάσεις σε καμπαρέ με τον Πιέρ Ρος. Ο Ρος έπαιζε πιάνο και ο Αζναβούρ τραγουδούσε.
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η Εντίτ Πιάφ ξεχώρισε το ντουέτο και τους πήρε μαζί της σε μια περιοδεία στις ΗΠΑ και τον Καναδά, με τον Αζναβούρ να συνθέτει μερικές από τις πιο δημοφιλείς επιτυχίες της.
Ο νεαρός Αζναβούρ μεγάλωσε στο Παρίσι, στην αριστερή όχθη του Σηκουάνα. Ο πατέρας του ήταν τραγουδιστής που εργαζόταν και ως μάγειρας και διευθυντής εστιατορίου, ενώ η μητέρα του ήταν ηθοποιός.
Οι πρώτες δημόσιες παραστάσεις του Αζναβούρ ήταν σε αρμενικές χοροεσπερίδες όπου τραγουδούσαν ο πατέρας του και η μεγαλύτερη αδελφή του, η Αΐντα, ενώ ο νεαρός Σαρλ χόρευε.
Γνωστός για τα μεγάλα τραγούδια του, όπως τα «La Boheme», «La Mamma» ή «Emmenez-moi», αλλά και για τη στράτευσή του υπέρ της Αρμενίας, έγραψε επίσης τραγούδια για τους μεγαλύτερους γάλλους τραγουδιστές, την Ζιλιέτ Γκρεκό, τον Ζιλμπέρ Μπεκό, την Εντίτ Πιάφ, η οποία τον υποστήριζε θερμά και υπήρξε ένα από τα «τέσσερα σημεία του ορίζοντά (της), μαζί με τον Σαρλ Τρενέ, τον Κονσταντίν Στανισλάφσκι και τον Μορίς Σεβαλιέ».
Ο Σαρλ Αζναβούρ έκανε επίσης σταδιοδρομία στον κινηματογράφο: έπαιξε σε δεκάδες ταινίες και τον σκηνοθέτησαν μεταξύ άλλων ο Φρανσουά Τριφό («Πυροβολήστε τον πιανίστα»), ο Φόλκερ Σλέντορφ («Το ταμπούρλο»), ο Κλοντ Σαμπρόλ («Τα φαντάσματα του καπελά»).
Ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν ήταν μέγας θαυμαστής του Αζναβούρ και τραγουδούσε πολλές από τις επιτυχίες του σε βραδιές καραόκε με φίλους όταν ήταν φοιτητής, σύμφωνα με πρώην συμφοιτητές του.
πηγη