Όποιος δικαιολογεί τον εαυτό του, ανάπαυση δεν βρίσκει. Δεν έχει παρηγοριά. Αυτόν που δικαιώνει τον εαυτό του, ο εαυτός του τον δικαιώνει; Ο εαυτός του, η συνείδησή του, δεν τον δικαιώνουν και δεν έχει ανάπαυση. Αυτό δείχνει ότι φταίει. Πώς τα έχει κανονίσει ο Θεός!… Έδωσε στον άνθρωπο την συνείδηση, φοβερό! (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Όταν ζητάμε να δικαιωθούμε, χάνουμε τελικά και αυτά εδώ, άλλα και εκείνα που μας ετοιμάζει ο Χριστός για την άλλη ζωή, αν αδικηθούμε. Για χαμένα πράγματα δηλαδή χάνουμε τα σπουδαιότερα, τα αιώνια. Γιατί αυτά εδώ, έτσι και αλλιώς χαμένα είναι, τί να τα κάνουμε; (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Μην δικαιώνεις τον εαυτόν σου, έστω και αν έχεις απόλυτο δίκαιο, διότι η δικαίωση του εαυτού μας συμβάλλει στο να μην θεραπεύεται η νόσος της ψυχής μας. (Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)
Το αίσθημα της δικαίωσης δεν αφήνει τον άνθρωπο να αποκτήσει ταπείνωση. Αυτό το αίσθημα, της δικαίωσης, μας εμποδίζει από την αυτομεμψία, την ηρεμία, την ειρήνη, την προσευχή, από όλες τις αρετές. (Γερόντισσα Ακυλίνα της Σίψας)
Η αυτοδικαίωση εμποδίζει την κάθαρση της καρδιάς. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Εκείνος που δεν ταπεινώνεται και δικαιώνει τον εαυτόν του, ακούει τις συμβουλές των δαιμόνων. (Όσιος Άνθιμος της Χίου)
Ποτέ να μην δικαιώνετε τον εαυτόν σας, έστω και δίκαιο να έχεις. Να μην ομιλείς. Χάσε το δίκαιό σου… (Όσιος Άνθιμος της Χίου)
Γεροντικό