Πόσο σοφά αν αναλογιστούμε την παρούσα επίγεια πορεία ,θα μπορέσουμε κοιτάζοντας ψηλά να δούμε πως ζήσαμε,…αλλά και πάλι πως δεν ζήσαμε;
Μόνο κοιτάζοντας από πάνω προς τα κάτω, αρχίζετε να καταλαβαίνετε την έννοια των λέξεων του Τσέχωφ: «Η ζωή έχει περάσει και δεν υπήρξε ζωή».
Ενώ βρισκόμασταν κάτω στο έδαφος, υπερβάλλαμε και δραματοποιήσαμε μεγάλο μέρος αυτού που μας συνέβη. Το γεγονός ότι «δεν αξίζει τον κόπο», σπαταλά την ενέργεια, την υγεία και τα χρήματα. Και πόσος χρόνος έχει δολοφονηθεί για ανοησίες, για άδειες άχρηστες πράξεις και λόγια, άχρηστα χαρτιά και μακριά. Μόνο κοιτάζοντας από πάνω προς τα κάτω, αρχίζετε να καταλαβαίνετε την έννοια των λέξεων του χαρακτήρα του Τσόχωφ: «Η ζωή έχει περάσει και δεν υπήρξε ζωή». Αλλά δεν χρειάζεται να κοιτάζετε για πολύ καιρό, επειδή, ποτέ δεν ξέρει, το κεφάλι γυρίζει και μπορείτε να πέσετε κάτω.
Είναι απαραίτητο να κοιτάξουμε τον άλλο τρόπο, όπου ο Θεός πηγαίνει. Ο Ζακχαίος, αφού ανέβηκε σε ένα δέντρο, γνώρισε τον Θεό που έβλεπε το πρόσωπο. Αυτή είναι η συνάντηση που ονειρευόσασταν για όλη μας τη ζωή. Η ομορφιά και το βάθος της Χάριτος του Θεού είναι τέτοιες που, αφού το αισθανόταν μιά φορά, ένα άτομο δεν μπορεί πλέον να ζήσει με τίποτα άλλο, από τη στιγμή που επιθυμεί να πνιγεί μέσα του, να βυθιστεί στην αιωνιότητα με τον Θεό.
Ψάχνουμε για αγάπη, αλλά δεν την βρίσκουμε
Ενώ το μυαλό μας περιπλανάται στις νεκρές σκιές του κόσμου, δεν βρίσκει ειρήνη. Όπως ο Κάιν, που τρέχει με το στίγμα μιας κατάρας στο φρύδι του, φοβάται ένα πράγμα ή άλλο, ανησυχεί για δεκάδες πράγματα ταυτόχρονα. Ψάχνουμε για αγάπη, αλλά δεν τη βρίσκουμε, κρατούμε το πόδι μας στο έδαφος και τότε…πέφτουμε στο βάλτο.
Μόνο η αγάπη για τον συνάνθρωπο θα μας σώσει/Η αφθονία της αγάπης και του ελέους, και κάποιος να θέλει επίσης, να καλέσει άλλους μαζί τους, ώστε και αυτοί να μπορούν να λάβουν αυτό το δώρο, ώστε να μπορούν επίσης να χαίρονται, και να χαίρονται με την αληθινή, φτωχή χαρά. Η αγάπη αυτή μόνο μπορεί να μας σώσει!Η ψυχή θέλει να την μοιραστεί, να προσκολλήσει σε αυτήν περιπλάνηση γύρω από το νεκροταφείο της γης, των αδελφών και των αδελφών. Αλλά, προσπαθώντας να φέρετε τους ανθρώπους στην αιώνια ζωή, συχνά λαμβάνετε απαντώντας σε αυτά γελοιοποίηση, εκφοβισμό, κατάρα, μίσος και ακόμη και θάνατο.
Ήταν πάντα, είναι και θα είναι. Αλλά αυτή η θυσία δεν είναι μάταιη.Αυτό μας έδωσε και ο Κύριος με την Σταύρωση Του. Στα βήματα του αίματος που οδηγούν στο δέντρο της ζωής, θα έρθουν και άλλοι ιχνηλάτες. Θα βρουν αυτό το δέντρο, θα κάνουν το ίδιο μονοπάτι και άλλοι θα έρθουν με τα ίχνη τους.Με υπομονή και σκέψη προς τον Κύριο το δέντρο της ζωής θα καρποφορήσει προς τον ουρανό!
Επιμέλεια Greekpress.gr