Βρεθήκαμε στο μοναστήρι του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στην τοποθεσία Ν.Μάκρης Αττικής με αφορμή την ημέρα μνήμης 5 Μαίου του Αγίου Εφραίμ, Νέου Οσιομάρτυρος στο Όρος Αμώμων της Ν.Μάκρης. Αποτελεί τόπο προσκυνήματος του Αγίου, καθώς εδώ μαρτύρησε. και έγινε γνωστός για τα θαύματά του.Ο Άγ. Εφραίμ είναι ένας από τους πολυαγαπημένους αγίους που ο κόσμος κατά την διάρκεια όλου του έτους έρχεται να προσκυνήσει στην χάρι Του, παρά που η πρόσβαση στο μοναστήρι του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Όρος των Αμώμων της Αττικής δεν είναι τόσο εύκολη, καθώς δεν υπάρχει η δυνατότητα οι πιστοί μέσω της Αστικής συγκοινωνίας να έρθουν στην Μονή. Το μοναστήρι απέχει περίπου 40-50 λεπτά της ώρας με αυτοκίνητο από την Ν.Μάκρη Αττικής.
Διηγείται ή ίδια… –” Καθισμένη πάνω στά ερείπια τού παλιού Μοναστηριού, όπου ή θεία Πρόνοια οδήγησε τά βήματά μου, έφερνα τόν στοχασμό μου σέ χρόνια περασμένα, σέ παλιούς καιρούς, όταν σκορπισμένα ήταν παντού τά κόκκαλα τών Αγίων μαρτύρων…Καί καθώς καταγινόμουν στό καθάρισμα των χαλασμάτων, αναλογιζόμουνα ότι βρισκόμουνα σέ τόπο ιερό καί έλεγα, –Θεέ μου, αξίωσέ με τήν ανάξια, νά ιδώ κι΄ εγώ έναν από τούς παλιούς πατέρες πού εδώ έζησαν… Καί ενώ περνούσε ό καιρός έχοντας πάντα εσωτερικά τήν ίδια επιθυμία, ένοιωθα μιά φωνή μέσα μου νά μού λέει, –” Σκάψε, καί εκείνο πού ζητάς θά τό βρείς ! Καί μ΄ έναν τρόπο θαυμαστό, ή μυστική αυτή φωνή, μού υπέδειξε τό κομμάτι γής στήν αυλή τού μοναστηριού, πού έπρεπε νά ψάξω. Ό καιρός περνούσε, καί ή φωνή αυτή, κάθε φορά πιό δυνατή μέ προέτρεπε ν΄ αρχίσω… Έδειξα τό σημείο στόν εργάτη πού φώναξα γιά μιά άλλη επισκευή, στό παλιό Ηγουμενείο, καί τού είπα νά σκάψει. Αυτός, απρόθυμος άρχισε αλλού τό σκάψιμο. Καί αφού είδα ότι δέν μέ άκουγε νά πάει εκεί πού τού έδειχνα, τόν άφησα νά κάνει τό θέλημά του χτυπώντας τούς άγονους βράχους. Τελικά, κατάλαβε τό λάθος του καί γύρισε στό σημείο… “…καί φθάνοντας, έπειτα από ώρες, στό 1,70 βάθος, έφερε ό κασμάς στήν επιφάνεια τήν κεφαλή τού ανθρώπου τού Θεού. Τήν ίδια στιγμή, γέμισε άρωμα ή ατμόσφαιρα! Ό εργάτης χλώμιασε, δέθηκε ή γλώσα του, καί κόπηκε ή μιλιά του –Άφησέ με μόνη, τόν παρακάλεσα…
Γονάτισα μέ ευλάβεια καί ασπάσθηκα τό σκήνωμα τού Αγίου συλλογιζόμενη τήν έκταση οδύνης καί πόνου τού τότε μαρτυρίου του…
Έτσι στο τέλος τον κρέμασαν ανάποδα από μία μεγάλη μουριά που υπήρχε στον περίβολο του μοναστηριού (υπάρχει μέχρι σήμερα), τον τρύπησαν με ένα μεγάλο ξύλο πυρακτωμένο στην κοιλιά στην περιοχή του αφαλού. Στην συνέχεια τον κάρφωσαν στο δέντρο με μεγάλα καρφιά. Ο Άγιος καιγόμενος δεν σταμάτησε να προσεύχεται. Τελείωσε την ζωή του,τόσο φρικτά από τους Τούρκους, προσευχόμενος στις 5 Μαίου 1426, ώρα 9 το πρωί.
Το ιερό σκήνωμα του Άγιου Εφραίμ εκτίθεται σε λαϊκό προσκύνημα στην ιερά μονή. (ΤΗΛ. Ι.Μονής: 22940-91202)
Για την Greekpress.gr Γιώτα Παμπάλου