Ο Επίτιμος Α/ΓΕΣ , Στρατηγός Κωνσταντίνος Ζιαζιάς γράφει:
Η Ελλάδα ποτέ δεν ήταν μια μικρή οθωμανική επαρχία . Οι Έλληνες είχαν διαβατήριο στην Ευρώπη πριν αποκτήσουν ταυτότητα . Κανείς δεν αναρωτιόταν ποιος εί’ναι αυτός ο λαός και τι θέλει . ΄Ενα μέρος της Ελληνικής ιστορίας υπήρχε στις κληρονομιές του Ευρωπαικού κόσμου .
Υπήρχε μια μεγάλη Ελληνική εμπορική διασπορά που ακολουθούσε τους δρόμους του διεθνούς εμπορίου , παραθαλάσσιες παροικίες ,ακμάζουσες οικονομικά και εκπαιδευτικά κοινότητες και ακόμη ισχυρές κοινωνικές ομάδες που ανήκουν στην ιθύνουσα τάξη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας .
Αν υπάρχει κάτι αμέσως ορατό στην ελληνική ιστορία των δυο τελευταίων αιώνων ειναι η διαπερατότητα της από την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια ιστορία . Η Ελλάδα συμμερίστηκε όλες σχεδόν τις σημαντικές στιγμές της ιστορίας που διαμόρφωσαν τον σύγχρονο κόσμο . Λόγω γεωγραφικής θέσης, ιστορίας, σύνθεσης του πληθυσμού και οικονομικών δραστηριοτήτων δεν είναι μια κλειστή αλλά μια ανοιχτή στα ευρύτερα ιστορικά ρεύματα Χώρα .
Από τότε που δημιουργήθηκε το Ελληνικό Βασίλειο το 1830, με μια έκταση που ήταν η μισή της σημερινής του και με πληθυσμό λιγότερο από ένα εκατομμύριο , η δημιουργία της Ελλαδος ήταν μια υπόθεση ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος , παρά το γεγονός ότι η Ευρώπη δεν είχε ακόμη συγκροτηθεί σε πολιτικό αντικείμενο .
Η Ελλάδα ήταν υπό οθωμανικό ζυγό, αλλά δεν ήταν μια μικρή επαρχία. Ελληνισμός υπήρχε από την Οδησσό, τις παραδουνάβιες περιοχές, την Ανατολική Ρωμυλία έως τη Μικρά Ασία και την Αλεξάνδρεια”.