Το ακόλουθο θαυμαστό περιστατικό από τη ζωή του Γέροντος Πορφυρίου, αποδεικνύει πως υπάρχει επικοινωνία των μελών της επίγειας – στρατευομένης και της ουράνιας – θριαμβεύουσας Εκκλησίας.
«Πριν από πολλά χρόνια, μου είπε ο Παππούλης, στο ίδιο Μοναστήρι έμενε μαζί με μένα και ένα πνευματικό μου παιδί, πολύ μικρότερός μου και ήταν καθηγητής Θεολόγος. Καθημερινά μιλούσαμε για όλα τα θέματα, που είχαν σχέση με την θρησκεία και για τα προβλήματα, που απορρέουν από αυτήν. Μία ημέρα, όμως, ο καθηγητής έφερε προς συζήτηση το θέμα της υπάρξεως του Θεού. Αφού το εξαντλήσαμε το θέμα αυτό με όλες τις απόψεις, που είχε ο ίδιος και με την επιχειρηματολογία μου καταλήξαμε στο αβίαστο συμπέρασμα, ότι υπάρχει Θεός, ο νεαρός, τότε καθηγητής γυρίζει και μου λέει:
«Όλα αυτά που μου είπες πάτερ είναι σωστά και οι δύο πιστεύουμε, ότι υπάρχει Θεός. Όμως, σε παρακαλώ πολύ, να μου υποσχεθείς, όταν πεθάνεις, ότι θα έλθεις να μου πείς εάν υπάρχει Θεός!»Καί πως είσαι βέβαιος, του είπα, ότι θα πεθάνω εγώ πρώτος και όχι εσύ; Καί ο νεαρός καθηγητής μου απήντησε, ότι αυτό εξυπακούεται, αφού έχεις διπλάσια ηλικία από την δική μου ηλικία.
Εγώ, όμως, που με την χάρη που έχω από τον Θεό, γνώριζα ότι εκείνος που θα πέθαινε πρώτος και μάλιστα πολύ σύντομα, δεν θα ήμουν εγώ, αλλά ο νεαρός καθηγητής, του είπα ότι υπόσχομαι, όταν πεθάνω να έλθω να σού πω, εάν υπάρχει Θεός ή όχι, αλλά θέλω και από εσένα να μου υποσχεθείς το ίδιο. Σού το υπόσχομαι πάτερ, μου είπε και δώσαμε τα χέρια μας, να τηρήσουμε την υπόσχεση αυτή. »[1].
«Ένα βράδυ, περασμένα μεσάνυκτα, μετά από μία μακρά προσευχή, που έκανα στο κελλί μου, έσβησα το φως και προσπάθησα να με πάρει ο ύπνος. Όπότε, μέσα στο σκοτάδι, ακούω μια βοντερή φωνή, που συνοδεύετο από μια δυνατή βοή, να λέει: Έστι Θεός! Έστι Θεός! Έστι Θεός! τρεις φορές. (Υπάρχει Θεός).
Γνώρισα τη φωνή. Ήταν η φωνή του καθηγητού! Έντρομος σηκώθηκα και προσευχήθηκα, γονατιστός, για την ψυχή του, μέχρι το πρωΐ. »[2].
Τό ἀνωτέρω περιστατικό εἶναι μία θαυμαστή ἐπιβεβαίωση τοῦ ὅτι ὑπάρχει Θεός. Εἶναι μία ἐκπληκτική ἀπόδειξη τῆς ἀγάπης Του γιά ἐμᾶς τούς ὀλιγόπιστους ἀνθρώπους.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης
[1] Ἀναργύρου Καλλιάτσου, Ὁ πατήρ Πορφύριος, ΣΤ΄ἔκδοσις, Ἐκδόσεις : Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου, Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος, Ἀθῆναι 2005, σελ. 18-19.
[2] Ἀναργύρου Καλλιάτσου, Ὁ πατήρ Πορφύριος, ΣΤ΄ἔκδοσις, Ἐκδόσεις : Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου, Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος, Ἀθῆναι 2005, σελ. 19-20.
Τα σχόλια είναι κλειστά.