Μόνο το να πεινάτε έχει αξία; Μόνο αυτό υπολογίζετε και γι’ αυτό ζείτε; Για να μην πεινάτε; Δεν μπορείτε να καταλάβετε ότι οι ψυχές σας χάνονται και αλυσοδεμένες ρίχνονται στον Άδη; Αν βλέπατε τα τάρταρα και τις φωτιές του Άδη, που μου επέτρεψε ο Θεός Πατέρας να επισκεφτώ και να δω, θα καταλαβαίνατε γιατί μια ατέλειωτη πίκρα υπάρχει στην καρδιά μου.
Αν μπορούσατε σαν μάνα να με δείτε και να με νιώσετε, γιατί δίπλα σας είμαι αλλά εσείς δεν με νιώθετε. Αν είχατε λίγη περισσότερη πίστη και αγάπη σε μένα, θα νιώθατε την πίκρα και τον καημό μιας μάνας, που βλέπει τα παιδιά της να χάνονται.
Αν μπορούσα να σας ζητήσω παρακλητικά κάτι, θα ήθελα να ακούσετε τα λόγια της μητρικής μου καρδιά και του μητρικού μου πόνου. Αν μου επέτρεπε ο Θεός Πατέρας, θα γονάτιζα μπροστά σας. Θα σας έπιανα από τα χεράκια και θα σας έλεγα παρακλητικά:
«Ακούστε τη φωνή της μάνας σας. Ακούστε την πιο γλυκιά φωνή του κόσμου, γιατί η καρδιά μου είναι γεμάτη από έρωτα και ευσπλαχνία για σας. Δεν είστε απλά τα παιδιά μου. Είστε τα παιδιά του Γιού μου και αυτό είναι που με κάνει να υποφέρω και να πονάω. Γιατί νιώθω, όχι μόνο την πίκρα του ουράνιου Πατέρα, αλλά και την πίκρα του Γιού μου. Γιατί όλες οι εικόνες, όλη η κτίση έγινε για τη δόξα του Γιού μου. Ο άνθρωπος έγινε από τον ουράνιο Πατέρα για να δοξάζει τον Γιό του και τον Γιό μου. Και όλοι εσείς έχετε φύγει μακριά.
Θέλετε να σας πω πόση πίκρα έχω; Θέλετε να σας πω, τι βλέπουν τα μάτια μου;
Θέλετε να σας πω, τι θλίψη επικρατεί, γι’ αυτό που είπα, και που θα σας το ξαναπώ και θα σας το λέω κάθε μέρα; Αυτό που βλέπουν τα μάτια μου κάθε μέρα είναι εκατοντάδες, αναρίθμητες ψυχές να χάνονται στα τάρταρα του Άδη και να υποφέρουν.
Όμως θα ήθελα πιο πολύ να συμβουλέψω όλα εκείνα τα παιδιά που με αγαπούν. Όλα εκείνα τα παιδιά που με φωνάζουν μάνα. Όλα εκείνα τα παιδάκια, τα αγοράκια και τα κοριτσάκια, όλα εσάς, γιατί για μένα δεν υπάρχει ηλικία. Για την μάνα δεν υπάρχει ηλικία. Για τη μάνα και το μεγάλο παιδί και το μικρό είναι το ίδιο. Είναι η καρδιά της μάνας.
Γι’ αυτό, θα ήθελα λοιπόν καρδιές μου, να πω στον καθένα σας, τι θα ήθελα να κάνετε για να αλλάξετε αυτό που έρχεται. Αλλά πιο πολύ να χαροποιήσετε, λιγάκι έστω πριν τον όλεθρο, πριν τον μεγάλο διωγμό του Γιού μου, την καρδιά του.
Θέλω να αλλάξετε ζωή. Θέλω να σταματήσετε να κάνετε αμαρτίες. Θέλω να παύσετε να σκέφτεστε ανόητα.
Τρία πράγματα σας ζητάει ο Γιός μου: Να έχετε καθαρό στόμα. Να έχετε καθαρό νου. Να έχετε καθαρή καρδιά.
Στον Άδη είδα ανθρώπους να βασανίζονται ανελέητα, γιατί το στόμα τους έβγαζε πικρά λόγια για τον συνάνθρωπό τους. Και είδα τους δαίμονες να τους ταΐζουν με κάρβουνα που έκαιγαν και υπέφεραν. Είδα ανθρώπους που όσο ζούσαν βλαστημούσαν τον Γιό μου, να τους ταΐζουν και να τους ποτίζουν με τέτοια φωτιά, που ανελέητα οι άνθρωποι βογκούσαν από τον σφοδρό πόνο.
Εσείς, παιδιά μου, αυτό επιθυμείτε; Να κατεβείτε στα τάρταρα του Άδη και να σας ποτίζουν οι δαίμονες με τα φλογερά κάρβουνα των πικρών σας λόγων που είπατε στη γη; Γι’ αυτό, σταματήστε. Μην λέτε άλλο κουβέντες. Τα λόγια σας είναι ό,τι χειρότερο για τον ουρανό.
Είδα ανθρώπους να μην σέβονται το σώμα τους, που είναι ναός του Θεού, και να το μολύνουν με χίλιες δυο πράξεις ανωμαλίας και ανηθικότητας. Και να τους βασανίζουν ανελέητα οι δαίμονες. Να καίνε τα όργανα του σώματος με τα οποία αμάρταναν και να φωνάζουν και να βογκούν και να υποφέρουν. Αλλά γιατί; Γιατί δεν θέλησαν ποτέ να σεβαστούν το νόμο του Θεού, το νόμο της αγνότητας και της ηθικής ζωής.
Είναι τόσο δύσκολο να αλλάξετε ζωή; Να μην ζείτε ανώμαλα και ανήθικα; Είναι τόσο δύσκολο να σέβεστε επιτέλους το σπίτι σας και τον σύντροφό που σας χάρισε ο Θεός; Να σέβεστε τα παιδιά σας;
Ξέρω ότι είναι φρικτός ο πόλεμος που σας κάνει ο σατανάς, ανελέητος, καθημερινός. Γιατί ξέρει, αν τα καταφέρει στο σώμα σας, θα φτάσει μέχρι την καρδιά σας. Όμως, δεν νιώθετε ότι κάνετε λάθος; Αν το νιώθατε, ένα δάκρυ θα ήταν αρκετό για να σβήσει τη φωτιά της κόλασης. Αν το νιώθατε, θα κάνατε μια ικεσία να σας βοηθήσει ο ουράνιος σας Πατέρας. Θα ήταν αρκετή για να σας ξαναγκαλιάσει και να διώξει τους δαίμονες. Αλλά γιατί πεισματικά θέλετε να το κάνετε και να το ξανακάνετε και να μην έχετε καν την συνείδηση ότι είστε λάθος;
Πως κάνατε το λάθος κανόνα της ζωής σας;
Και τώρα τελευταία, γιατί μολύνατε το πιο πολύτιμο που έχετε, το νου; Πως αναφέρεται μέσα στην Γραφή ο ουράνιος Πατέρας; Πως εκφράζεται μέσα στην Θεολογία; Σαν νους δεν ονομάζεται; «Νους μεν ο αγέννητος Πατήρ», λέει ο ψαλμωδός. Δεν έχετε καταλάβει ότι ο νους είναι, ότι πιο πολύτιμο έχετε στην ύπαρξη σας, που αυτό σας κατευθύνει ή στη ζωή ή στον θάνατο; Ή στον ουρανό ή στον Άδη;
Γιατί αυτόν τον νου τον μολύνετε; Αν άφηνε ο Θεός να δείτε το τι γίνεται στον νου σας, θα βλέπατε αναρίθμητα πονηρά πνεύματα να τον τριγυρνούν. Αναρίθμητα φίδια να στροβιλίζουν και να αφαρπάζουνε κάθε σκέψη δική σας. Αλλά, γιατί εσείς το κάνετε αυτό; Γιατί απλούστατα αφήσατε τον εαυτό σας εκτεθειμένο σε κάθε τι σαρκικό.
ouranianostalgia.blogspot.gr
Τα σχόλια είναι κλειστά.