Η οικογένεια πρέπει να έχει τον πνευµατικό της, σαν τον οικογενειακό της γιατρό!

-Χωρίς την Εκκλησία δεν µπορεί να διατη­ρηθεί η οικογένεια. Η οικογένεια πρέπει να έχει τον πνευµατικό της σαν τον οικογενειακό της γιατρό.
Όταν είναι υπό την παρακολούθηση του πνευµατικού λύνονται όλα τα προβλήµατα και οι σύζυγοι αλληλοκατανοού­νται.
Η πνευµατική αγάπη ανέχεται και τα αρνητικά στοιχεία του άλλου. Δεν επιµένει εγωϊστικά να εκπλη­ρώνονται όλα τα θελήµατά του. Η νηστεία, η προσευχή και η Θεία Λειτουργία αγιάζουν τα παιδιά και τους συ­ζύγους. Η καλυτέρα πρακτική άσκηση είναι οι στρωτές µετάνοιες. Η µεγαλυτέρα όµως άσκηση και ευλογία στην οικογένεια είναι η συµµετοχή στην Θεία Κοινω­νία. Πρέπει να εγκρατεύωνται και να ρυθµίζουν έτσι την ζωή τους, ώστε µε την ευλογία του Πνευµατικού τους να µπορούν τακτικά να κοινωνούν. Όταν το επιτύχουν αυτό δεν ζουν σαρκικά, αλλά πνευµατικά και η χάρις του Θε­ού αναπαύεται επάνω τους. Το πρόβληµα στην οικογέ­νεια προέρχεται από τον σαρκικό τρόπο ζωής, διότι σκοτίζεται ο νους και αρχίζει η εµπάθεια και ο εγωϊ­σµός. Όταν µας κατευθύνει µόνο το σώµα κάνουµε πολ­λά λάθη.
Αλλάζουν όµως τα κριτήρια όταν υπάρχη άσκηση και η βίωση της χριστιανικής ζωής. Τότε υπάρχει ευλο­γία και χαρά στην οικογένεια. Ο Χριστός τα δίνει όλα τα αγαθά µας και είναι όλα ευλογηµένα. Τι κρίµα να µην αγαπούν την οµορφιά και την ζεστασιά που φέρνει ο Χριστός στην οικογένεια! μ.μ
Ο Όσιος Φιλόθεος της Πάρου