Δεν είναι λίγες εκείνες οι φορές που συμβαίνουν κάποια γεγονότα στην ζωή μας, τα οποία δεν μπορούμε να τα εξηγήσουμε. Όταν όμως, αυτά τα γεγονότα έχουν σημεία αναφοράς με την ίδια την πίστη και θρησκεία μας, τότε μάλλον, θα πρέπει να μιλάμε “θαύμα”… Η κα. Ειρήνη Σεμερζάκη, από την Σύμη, έζησε κάτι ανάλογο…. Σας το μεταφέρουμε για να φανερωθεί για ακόμη μία φορά η δύναμη που του Μεγαλόχαρου Ταξιάρχη Μιχαήλ του Πανορμίτης. Νοέμβριος 2008. Μου Τηλεφωνεί η αδελφή μου Σεβαστή, που μένει στην Νεάπολη Λακωνίας (είναι η μόνη Συμιακιά εκεί): Ειρήνη μου λέει, …ο δασοφύλακας (νεαρός) έκανε περιπολία πίσω από το βουνό κοντά στην παραλία, ξέρεις εκεί που είναι το σπήλαιο, (για να καταλάβω γιατί έχω πάει), και βλέπει μέσα στην θάλασσα ένα μπουκάλι του νερού μεσαίο, το οποίο κτυπούσε στην αμμουδιά το κύμα!.. Σαν φώτιση το παιδί πήγε κοντά και το πήρε. Ήταν κλειστό, και έγραφε: Προς Ιερά Μονή Πανορμίτη Σύμης – Όποιος το βρει μην το πετάξει – να πάει στον προορισμό του. Δεν καλόβγαζε και τα γράμματα, το παίρνει και το δείχνει στην γυναίκα του. Το όνομα Πανορμίτης του ήταν άγνωστο. Την Σύμη, όμως, την ήξερε από την αδελφή μου, που ήταν Συμιακιά. «Θα το πάρω στην Συμιακιά», είπε στη γυναίκα του! Πράγματι, πήγε, της το δείχνει, και η αδελφή μου τάχασε! Ξαφνιάστηκε! «Πανορμίτη μου, μεγάλο το όνομά σου», έλεγε συνέχεια. Και εξήγησε στο παλικάρι, ποιος είναι ο Πανορμίτης, δείχνοντάς του την εικόνα του, φωτογραφίες και τον χάρτη. Ύστερα απ΄ όλα αυτά μου λέει: Εγώ τώρα το έχω το μπουκάλι, τι να το κάνω; Της λέω: Μην το ανοίξεις και στείλε μου το να το πάρω στον Πανορμίτη!
Πράγματι, μου το στέλνει , και ανήμερα του Αγίου Αθανασίου, του 2009, ημέρα Κυριακή, πηγαίνω με το μπουκάλι στον Άγιο Ελευθέριο, που έκανε κατηχητικό ο ηγούμενος της Μονής Ιερόθεος, και το ανοίγουμε. Είχε ένα γράμμα, ένα όνομα και 10 ευρώ. Το βγάζω φωτογραφίες, το αντιγράφω και το γράμμα, και του το δινω για να το πάει στον Πανορμίτη………. Η γραμματέας της Μονής του Πανορμίτη, η Καλλιόπη, προσπαθούσε να βρει τηλέφωνο αυτό το όνομα, αλλά δεν βρήκε! Μετά από δύο ημέρες, ψάχνω μέσω αγγελιών να βρω τηλέφωνο, βρήκα ένα, τον παίρνω και ήταν ένας νεαρός και με έβρισε! Προφανώς δεν καταλάβαινε τι του έλεγα! Την άλλη μέρα με παίρνει τηλέφωνο ένας άνδρας!
Μου ζήτησε χίλια συγνώμη για την συμπεριφορά του νεαρού, και μου εξήγησε ότι ήταν ο ξάδελφός του που είχαν το ίδιο όνομα και επίθετο! Πήγε και τον βρήκε και του είπε ότι πήρα τηλέφωνο και πως δεν καταλάβαινε τι του έλεγα! «Εγώ ήμουνα που πέταξα το μπουκάλι», μου είπε. «Είμαι 40 χρόνων και το καλοκαίρι που μας πέρασε είχαμε έλθει στην Σύμη. Με το ταξί του Σταμάτη, (δώσε του πολλούς χαιρετισμους), πήγαμε να προσκυνήσουμε και να πάρουμε και ενα τάξιμο του πεθερού μου, ενα σπαθί! Είδα πολλά τάματα που έρχονται μόνα τους δια θαλάσσης! Δεν το πίστεψα! Και Σεπτέμβριο μήνα ετοίμασα ενα μπουκάλι, με κάτι προσωπικό μας , και πήγαμε διακοπές στην Μονεμβασιά! Από εκεί πέταξα το μπουκάλι, και μετά, Νοέμβριο μήνα βρέθηκε! Και πού βρέθηκε; Στα χέρια των Σαμιακών»! Χάρηκε πάρα – πάρα πολύ! Χίλια ευχαριστώ! Και τι δεν μου είπε! Θα ξαναέλθουμε στη Σύμη! Πήρε τηλέφωνο και στην αδελφή μου και στον δασοφύλακα! Τα ονόματά τους τα έχω, καθώς επίσης και τα τηλέφωνά τους! Δεν πίστεψε λέει, και όταν το πέταξε είπε: Άραγε, θα πάει; Σιγά που θα βρεθεί στον Πανορμίτη! Κι όμως ήρθε! Έστω και μέσω άλλης οδού!
Τα συμπεράσματα δικά σας…
Τα σχόλια είναι κλειστά.