του Αρχιμ. Ιακώβου Κανάκη
Ο προφήτης Ησαΐας εκτός της παγκοσμιότητας του Θεού αναφέρει και μια άλλη ιδέα στα κεφ. 40-55 του βιβλίου του. Πρόκειται για την έννοια της αγιότητάς Του με την χρήση του όρου «άγιος» ως ιδιότητα του Θεού. Έτσι, με την λέξη «άγιος» ο Θεός παρουσιάζεται ως παντοδύναμος. Ολόκληρη η φύση παρουσιάζεται να είναι πλήρως υποτεταγμένη σε Εκείνον.
Είναι ο Ίδιος που δημιούργησε το σύμπαν και μπορεί να μεταβάλει την έρημη γη σε παράδεισο. Ολόκληρη η κτίση, έμψυχη και άψυχη, μετέχει σε έναν ύμνο δοξολογίας προς Αυτόν. Κανένας άλλος προφήτης δεν τονίζει τόσο την δημιουργία του κόσμου από τον Θεό. Έτσι, ο Θεός ως «άγιος» χαρακτηρίζεται, και ως πνεύμα, αιώνιος, ανεξιχνίαστος και αληθινός. Είναι δε και ασύγκριτος με καθετί και σύμφωνα με τον προφήτη: «Και πάντα τα έθνη ως ουδέν εισί και εις ουδέν ελογίσθησαν». Είναι φανερό ότι εδώ η έννοια της αγιότητας του Θεού δεν σχετίζεται με την ηθική έννοια του όρου, αν και ο Θεός είναι ο απόλυτα ηθικός. Στα κεφ. 40-55 του Ησαΐα αναφέρεται η αγιότητα ως παντοδυναμία του Θεού αλλά δίνεται παράλληλα και μια νέα εικόνα του πεπτωκότος ανθρώπου, κατά το «πάσα σάρξ χόρτος, και πάσα δόξα ανθρώπου ως άνθος χόρτου».
Πρόκειται για μια σκόπιμη αλλά και πραγματική αντίθεση. Ο προφήτης τονίζει ότι τα γήινα είναι μάταια και φθαρτά, ενώ ο Θεός παραμένει πάντοτε αιώνιος και παντοδύναμος. Έτσι ως Θεός της κρίσης και του ελέγχου γίνεται Θεός της αγάπης, της συγχωρητικότητας και της ευσπλαχνίας. Αυτά όμως τα δύο, ο Θεός και ο άνθρωπος, δεν είναι άσχετα μεταξύ τους. Ο Θεός έρχεται σε σχέση με τον άνθρωπο αποκαλυπτόμενος στην φύση και στην ιστορία. Στην ιστορία αποκαλύπτεται στους ανθρώπους δια του λόγου των προφητών του, και αυτός ο λόγος πάντοτε εκπληρώνεται και ποτέ δεν αποτυγχάνει.
Ο προφήτης Ησαΐας μας θυμίζει δύο σημαντικές ιδιότητες του Θεού, την αγιότητα και την παγκοσμιότητά Του. Ενώ όμως είναι και παγκόσμιος και πανάγιος έρχεται κοντά μας γενόμενος άνθρωπος δεχόμενος σταυρικό θάνατο. Τελικά όμως η ένδοξη Ανάστασή Του αλλάξε όλη την πορεία της πεσμένης ανθρώπινης φύσης. Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι μια επανάληψη των σπουδαίων αυτών ευεργεσιών αλλά ταυτόχρονα και ευκαιρία βίωσης τους στον ναό και στον καθημερινό μας βίο.
1 Β. Βέλλα, Θρησκευτικαί Προσωπικότητες της Παλαιάς Διαθήκης, μέρος Α΄, Αθήνα: Έννοια 2008, σ. 277. Βλ. και Σ. Δεσπότου, Ο Ιησούς ως «Χριστός» και η πολιτική εξουσία στούς συνοπτικούς Ευαγγελιστές, Αθήνα: Άθως 2005, σσ. 64-65.
2 Β. Βέλλα, Θρησκευτικαί Προσωπικότητες της Παλαιάς Διαθήκης, μέρος Α΄, Αθήνα: Έννοια 2008, σ. 281
3 Β. Βέλλα, Θρησκευτικαί Προσωπικότητες της Παλαιάς Διαθήκης, μέρος Α΄, Αθήνα: Έννοια 2008, σ. 278.
4 Σ. Δεσπότου, Ο Ιησούς ως «Χριστός» και η πολιτική εξουσία στους συνοπτικούς Ευαγγελιστές, Αθήνα: Άθως 2005, σ. 61.
5 Κ.Ζάρρα, Ιστορία της εποχής της Καινής Διαθήκης, Αθήνα 2005, σ.44.
6 Εξ. 3,6.
7 Ησ. 41,4.43,10ἑξ. 45,3εξ. 46,9. 48,12. 49,23.
8 Ησ. 41,23. 45, 20.
9 Ησ. 41, 21εξ. 42,9.12. 44,7. 45,21.
10 Gore Charles, A new commentary on Holy Scripture, London 1987, σσ. 458-459. Βλ. και Σ. Δεσπότου, Ο Ιησούς ως «Χριστός» και η πολιτική εξουσία στους συνοπτικούς Ευαγγελιστές, Αθήνα: Άθως 2005, σ. 41.
11 Ησ. 41,14.16.20. 43,3.14.15. 45,11. 47,4. 48,17.
12 Ησ. 40,26. 42,5. 44,24. 45,7.
13 Ησ. 40, 12 εξ. 45,12.18, 50, 2 έως 3.
14 Ησ. 41,18. 50,2. 51,10.
15 Ησ. 43,20.
16 Ησ. 40, 18 και 44,9 εξ.
17 Ησ.40,28. 43,13. 44,6.
18 Ησ. 40,13.28. 45,15. 55,8 εξ.
19 Ησ. 45, 19.
20 Ησ. 40,17. Πρβλ. και 40,25. 44,7.
21 Ησ. 40,6.
22 Smith J. E., An Expository Commentary on the Book of Isaiah (A work in Progress), Janyary 2005, σ. 153.
23 Ἠσ. 44, 26.28
Τα σχόλια είναι κλειστά.