Στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας, ο Γοργόνιος Μοναχός, αδελφός της Μονής αυτής, είχε λίγο πιο κάτω από το Μοναστήρι, κοντά στον Αστυνομικό Σταθμό, καλλιεργήσει ένα μικρό κτηματάκι με αμπέλι και κήπο. Εκεί είχε φτιάξει κι ένα μικρό Καλυβάκι στο οποίο έβαζε τα γεωργικά εργαλεία του. Στο κτήμα αυτό, μέσα στο καλυβάκι φώλιαζε και ένα αρκετά μεγάλο φίδι. Με το φίδι αυτό ο Πάτερ Γοργόνιος, επειδή του έδινε φαγητό και διάφορα αποφάγια τα οποία έτρωγε το φίδι, έπιασε φιλίες, πήγαινε το χάιδευε και το νόμιζε για φύλακα του κτήματος του.
Η φιλία αυτή με το φίδι βάστηξε μερικά χρόνια, αλλά επειδή έτυχε στον πατέρα Γοργόνιο μια αδιαθεσία και δεν μπόρεσε να πάει στο κτήμα αυτό δέκα περίπου μέρες, το φίδι φαίνεται επειδή έχασε την καθημερινή του διατροφή είχε εξαγριωθεί και όταν μετά από δέκα μέρες, ο Πάτερ Γοργόνιος, πήγε στο αμπέλι το φίδι τον περίμενε κουλουριασμένο στην είσοδο του κτήματος.
Μόλις άνοιξε την πόρτα και μπήκε μέσα, δεν πρόλαβε να κλείσει την πόρτα καλά καλά και το φίδι, επετέθη με πολλή μανία στον Πατέρα Γοργόνιο, τον τύλιξε και τον έσφιγγε να τον πνίξει.
Ο πάτερ Γοργόνιος άρχισε να φωνάζει και να καλεί βοήθεια οπόταν η θεια πρόνοια, οικονόμισε κατά σύμπτωση να περνάει από εκεί ένας Χωροφύλακας που πήγαινε στο Φυλάκειο, ο οποίος άκουσε τις φωνές, έτρεξε και με το όπλο του σκότωσε το φίδι, κι έτσι γλύτωσε τον αδελφό Γοργόνιο από τον βέβαιο πνιγμό του «φίλου του», αλλά από την λαχτάρα και τον φόβο που του προξένησε το φίδι, δεν έζησε πολύ καιρό, αλλά με συντριβή κι αληθινή μετάνοια, μετά από λίγα χρόνια τον πήρε ο Κύριος, από την ψεύτικη αυτή ζωή, στην ουράνια Αυτού βασιλεία και γλύτωσε από την δόλια και φαρμακερή φιλία του φιδιού.
Τούτο ας γίνει παράδειγμα σε εκείνους που για τον άλφα ή βήτα λόγο πιάνουν φιλία με τα φίδια, διότι αυτό δεν απέχει πολύ παρά είναι σαν να έχει κανείς φιλία με τον Σατανά. Όσο λοιπόν πιάνεται φίλος ο Διάβολος, άλλο τόσο γίνεται φίλος ο άνθρωπος με το φίδι. Επειδή όπως είπαμε και πιο πάνω λέγει η Αγία Γραφή ότι έχθρα έχει βάλλει ο ίδιος ο Θεός μεταξύ φιδιού και άνθρωπου, και επομένως δεν χρειάζεται να πούμε εμείς τίποτε παραπάνω από εκείνα που λέγει η Αγία Γραφή.
Πρώτη εισαγωγή και δημοσίευση κειμένων στο Ορθόδοξο Διαδίκτυο από τό Βιβλίο:
Β΄ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΘΩΝΑ
ΙΩΣΗΦ ΜΟΝΑΧΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΤΟ ΑΠΟΝ ΟΡΟΣ»- ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1989
Η Ησυχαστική Παράδοση Στο Άγιον Όρος Από Τον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά Έως Σήμερα
Τα σχόλια είναι κλειστά.