– Το Τριήμερο της Σαρακοστής έχει περισσότερο το νόημα να συνηθίσει κανείς στην νηστεία, στην εγκράτεια. Ύστερα, όταν θα κάνει κάθε μέρα ενάτη, θα το θεωρεί πανηγύρι. Στο Κοινόβιο μετά το Τριήμερο τρώγαμε μια σούπα νερόβραστη στις τέσσερις το απόγευμα και το θεωρούσαμε μεγάλη ευλογία. Μετά το Τριήμερο τι ευλογία να τρώμε κάθε μέρα!
Βοηθάει το Τριήμερο στην αρχή, για να νηστέψει κανείς όλη την Σαρακοστή. Αν όμως κάποιος δεν μπορεί να κρατήσει το Τριήμερο, ας φάει λίγο παξιμάδι το βράδυ ή ας κρατήσει ενάτη. Είναι καλύτερα να οικονομηθεί, γιατί, αν ζαλίζεται και δεν μπορεί να κάνει τίποτε από πνευματικά, τι πνευματικό κέρδος βγάζει μετά;
Μια Καθαρά Τρίτη ο Γερο-Βαρλαάμ, από την Καλύβη των Οσίων Βαρλαάμ και Ιωάσαφ, πήγε σε ένα Κελλί, όπου μόλις είχαν εγκατασταθεί δύο γνωστοί του νέοι μοναχοί. Χτυπάει την πόρτα· τίποτε. Ανοίγει και τους βρίσκει και τους δύο ξαπλωμένους. «Τι γίνεται; λέει, άρρωστοι είστε;». «Κάνουμε Τριήμερο!», λένε. «Άντε σηκωθείτε επάνω, τους λέει. Κάντε ένα τσάι, βάλτε δυο κουταλιές ζάχαρη, φάτε και κανένα παξιμάδι, για να πείτε καμμιά ευχή, να κάνετε κανένα κομποσχοίνι. Τριήμερο είναι αυτό; Τι βγάζετε από αυτό;».
Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι Στ’: Περί προσευχής
