Πολλά γράφονται και ακούγονται σχετικά με τα γεγονότα των εσχάτων ημερών, την έλευση του ανθρώπου της απωλείας, και τις δυσκολείες που πρόκειται να υποστούν οι ομολογητές Ορθόδοξοι Χριστιανοί...του καιρού εκείνου.
Tην άνοιξη του 1985, ευρισκόμενη (αφηγείται η Γερόντισσα Θεοδοσία) εις την Μονήν των αγίων Θεοδώρων Καλαβρύτων, μία νύχτα περίπου 2.30′ πρωϊνή, άκουσα λίγο πιο πέρα από το παράθυρο του κελλιού μου, στην αυλή της Μονής, κάποιον να σκάβει.
Βούτυρο στο ψωμί των πολέμιων της Εκκλησίας αποτέλεσε η περιφορά του καθιστού στο θρόνο του,νεκρού παλαιοημερολογίτη Επισκόπου των Γ.Ο.Χ Λαμίας Καλλίνικου...
Ξαφνικά παρουσιάζεται μπροστά του ένας σεβάσμιος, αλλά άγνωστος σ' αυτόν γέροντας ό όποιος του είπε: «Αδελφέ Προκόπιε, τι έχεις κι είσαι τόσο λυπημένος; τι σε απασχολεί