Διδαχές

Ήταν ο άνθρωπος της παρέας. Πειράγματα, αισχρόλογα, αστεϊσμοί και άλλα πολλά ήταν στον ημερήσιο κατάλογο των κατορθωμάτων του.

Περί πράξεως και θεωρίας και περί ιερωσύνης. Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών

- Γέροντα, όταν θυμώνω, γίνομαι σαν χείμαρρος δεν μπορώ να συγκρατηθώ. (περισσότερα…)

Θα ήθελα να σας μιλήσω για ένα πνευματικό παιδί που έχω.

Ας μην κοπιάζουμε για να θησαυρίζουμε και ν’ αποταμιεύουμε, ενώ άλλοι υποφέρουν από την πείνα.

«Οι Άγιοι πατέρες της Εκκλησίας μας λένε πως το να πέσει ο άνθρωπος στην αμαρτία είναι ανθρώπινο αλλά το να παραμένει συνεχώς στην αμαρτία εκουσίως είναι δαιμονικό και κολάσιμο.

Να σου πω κι ένα περιστατικό που μας συνέβη, όπου αν δεν είχε χάρισμα ο Γέροντας (Ιωσήφ ο Ησυχαστής), λίγο έλειψε να μας φάει (ο μισόκαλος) ένα καλογέρι μέσα από τα χέρια μας.

Το φως διαλύει το σκοτάδι, διότι το σκοτάδι είναι ανυπόστατο, δεν έχει ουσία.

Είναι η πρώτη λέξη τού Συμβόλου τής Πίστεως. Ίσως τήν έχουμε συνηθίσει, έχει όμως πολύ βάθος. Άς προσπαθήσουμε πολύ σύντομα νά τό εξερευνήσουμε.

Άνθρωπος λογικός δεν κάνει τέτοιο πράγμα.

Αληθινή πίστη σε Αληθινό Θεό  

Ο Γέροντας παπα-Τύχων την λέξη «ευλόγησον» την

«Τί δε με καλείτε Κύριε, Κύριε, και ου ποιείτε α λέγω;»

Γι’ αυτό, να στέκεσαι πάντοτε με φόβο και τρόμο, περισσότερο για τον εαυτό σου, παρά για κανέναν άλλον.

Ένας ασκητής βλέποντας την αδικία πού υπάρχει στον κόσμο προσευχόταν στο Θεό και του ζητούσε να του αποκαλύψει το λόγο που δίκαιοι και ευλαβείς άνθρωποι δυστυχούν και βασανίζονται άδικα, ενώ άδικοι και αμαρτωλοί πλουτίζουν και αναπαύονται.