Ορθόδοξα

Πέρυσι, στην παραμονή της γιορτής και εφέτος ανήμερα της ιεράς μνήμης του Αγίου Νεκταρίου, επισκόπου Πενταπόλεως του Θαυματουργού, βρισκόμουν για τάξιμο στην Αίγινα, στην Ιερά Μονή του και στη μεγαλοπρεπή, τεράστια εκκλησία του.

Ο άγιος Νεκτάριος ήταν ο ηγούμενος ημών που ορθοτόμησε και κήρυξε τον λόγον της αληθείας.

Από Αυτόν τον Θεάνθρωπο βεβαιώνεται η αναφορά της Π. Διαθήκης σ' Αυτόν από την αρχή μέχρι το τέλος της.

εκείνοι που δεν νηστεύουν θεωρούν τη νηστεία σαν «παπαδική εφεύρεση», ή περιττό τύπο

Στον ιερέα συχνά, κάνουν αυτήν την ερώτηση, πού αναφέρεται στον τίτλο, και αρχίζουν να δικαιολογούνται.

Έγινε και αυτό συνήθεια και έθος στο, κατα τ΄ ἀλλα, "χριστεπώνυμο πλήρωμα".

Μπορούν οι λαΐκοί, τα μέλη της Εκκλησίας που δεν έχουν την Ιερωσύνη, να ασχολούνται με θέματα Πίστεως;

Τη μέρα εκείνη έτρωγε ακόμα και κρέας κι έπινε κρασί μπόλικο.

Γιατί αρχίζει έτσι ο ιερεύς; Τι θέλει να πη;

Οι Έλληνες έχουμε ανάγκη σοβαρής κατηχήσεως.

Ρωτούν οι προσκυνητές γιατί τα φαγητά στο Όρος είναι πάντα τόσο νόστιμα, ακόμη και τα αλάδωτα.

«Αυτό μιά μέρα θα γίνη Ρωμαίικο και καλότυχος όποιος ζήση σε κείνο το βασίλειο.»

Είναι πολλοί εκείνοι πού εναγωνίως αναζητούν κάποιον σύγχρονο Γέροντα γιά νά τού αναθέσουν τή λύση τών προβλημάτων τους.

Ο αρχικός λοιπόν φόβος ταιριάζει στο δικό μας πνευματικό επίπεδο. Αυτός προφυλάσσει την ψυχή από κάθε κακία

Υπάρχει, το παράδειγμα του Αγίου Νεκτάριου. Το τέλειο και ακραίο (με την καλή έννοια) παράδειγμα της απόλυτης -εν λευκώ- ταπείνωσης!