Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης

Ο ταπεινός έχει συνείδηση της εσωτερικής του καταστάσεως και, όσο κι αν είναι άσχημη, δεν χάνει την προσωπικότητά του. Δεν χάνει την ισορροπία του. (περισσότερα…)

Να προσέχεις την κατάκριση, μου λέει μια …άλλη μέρα ο Γέροντας, και μου είπε το εξής περιστατικό, για να αποφεύγω κάθε συζήτηση γι’ αυτή, όσο δίκαιο και αν νομίζω πως έχω.

Ο Άγιος Πορφύριος έλεγε ότι: «H θρησκεία μας, η Ορθοδοξία, δεν έχει σχέση με τις άλλες

Τι να κάνει, για να τον βοηθήσει; Μήπως θα πάρει καμιά πέτρα να τήνε ρίξει στον άνθρωπο και να τον αποτελειώσει; «Όχι, βέβαια!», θα πούμε. Κι όμως αυτό είναι δυνατόν να γίνει όταν δεν καταλαβαίνομε ότι ο άλλος που μας φέρεται άσχημα…

«Το ξέρει κι ο Θεός», του απάντησε ο Γέρων Πορφύριος....

Δεν υπάρχει απελπισία. Στενοχώρια μπορεί να έχεις, αλλά απελπισία όχι.

Για να θεραπευθούν τα διάφορα ψυχικά-ψυχολογικά νοσήματα, θα πρέπει να απομακρυνθούν τα πνευματικά τους αίτια, που είναι τα πάθη (με κυρίαρχο τον εγωισμό) καθώς και οι δαίμονες με τις ενέργειές τους.

Επειδή ο άνθρωπος μεγαλώνει με τον εγωισμό, αρχίζουν τα μπερδέματα μέσα του, υποφέρει, δεν ξέρει τι να κάνει. Αιτία της ψυχικής ακαταστασίας είναι ο εγωισμός.

Όταν αγαπάς τον Χριστό, παρόλες τις αδυναμίες και τη συναίσθηση που έχεις γι’ αυτές έχεις τη βεβαιότητα ότι ξεπέρασες τον θάνατο, γιατί βρίσκεσαι στην κοινωνία της αγάπης του Χριστού.

Μήπως θεωρείς τον εαυτό σου πιο έξυπνο από τους αγίους, που μας προειδοποιούν αιώνες τώρα για τα τεχνάσματα αυτά, και τη δαιμονική απάτη;