Παναγία

Ο π. Πορφύριος πίστευε στην αξία πού έχει η προσευχή για την πνευματική ζωή του ανθρώπου και συμβούλευε τα πνευματικά του παιδιά πώς να προσεύχονται:

Και τεράστιο Σύμβολο αμετάσειστο κι απόρθητο, η Κοιμημένη Παναγιά

Μάθαμε όλοι οι Έλληνες να μιλάμε για το έπος του 1940 στα Βουνά της Πίνδου. Είναι όμως έπος των Ελλήνων η έπος τής Παναγίας;

Ήθελε να βιώσει τον Χριστιανισμό αληθινά, όχι κίβδηλα. Να μπει στο νόημα παρευθύς και όχι να καμαρώνεται τον ευσεβή.

Μπαίνει κλαμένη. Αφού μου λέει τον προορισμό της, τη ρωτώ γιατί κλαίει.

Μόλις είδε ο Χριστός τη μητέρα του, πως έκανε κίνηση για να τον προσκυνήσει, δεν την άφησε αλλά της είπε:

Τον καιρό του Αγίου Σάββα, ήσαν στη Λαύρα του πολλοί και ενάρετοι μοναχοί.

Κάπου στα 30 του, γνώρισε μία κοπέλα. Την γνώρισε μέσα από μια τυχαία παρέα, διαμέσου γνωστών αγνώστων. Η κοπέλα αυτή είχε κάτι το διαφορετικό, κάτι το «περίεργο». Του κίνησε το ενδιαφέρον.

Απολείτουργο κι ήρθε στο ναό ένας νέος, μπλεγμένος στα ναρκωτικά. Οι πιστοί μόλις έφευγαν απ᾽ την εκκλησία. Μπαίνει μ᾽ ορμή κι αρχίζει να φωνάζει “πού είν’ ο παπάς; πού είν’ ο παπάς;”.

Ο άνδρας είχε ταλαιπωρηθεί από σοβαρή ασθένεια και είχε φτάσει κοντά στο θάνατο.

Ο Άγιος Παΐσιος διηγείται σε κάποιον πώς εμφανίστηκε στον ίδιο η παναγία η Ιεροσολυμίτισσα.

Την επίκληση «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς» πολλοί την παρεξηγούν.

Κανένας λοιπόν δεν μπορεί να κάνει θαύματα, εάν αυτά δεν τα κάνει ο Θεός.

Και είδε πίσω του, τον σατανά να «κρύπτεται ως κλέπτης και ληστής· από τον φόβο της Θεοτόκου»

Το ακόλουθο επεισόδιο συνέβηκε στόν Καλαμά, τις πρώτες μέρες της ιταλικής εισβολής, όταν ακόμα οι φασίστες νόμιζαν πως τίποτε δεν μπορούσε να σταματήση την προέλασή τους. (περισσότερα…)