Άγιος Πορφύριος

Μιλάμε με τον Θεό. Στις δικές μας αγρυπνίες εκεί πάνω, μέχρι τις δώδεκα τα μεσάνυχτα νύσταζα λιγάκι, κλείνανε τα μάτια μου.

Ο Γέρων Πορφύριος συνέδεε το θέμα των πνευματικών αγώνων με τη γαστριμαργία και τη λαιμαργία.

Tην άνοιξη του 1985, ευρισκόμενη (αφηγείται η Γερόντισσα Θεοδοσία) εις την Μονήν των αγίων Θεοδώρων Καλαβρύτων, μία νύχτα περίπου 2.30′ πρωϊνή, άκουσα λίγο πιο πέρα από το παράθυρο του κελλιού μου, στην αυλή της Μονής, κάποιον να σκάβει.

Όταν ο Θεός δεν μας δίδει κάτι που επίμονα ζητάμε, έχει το λόγο Του.

Και έτσι άρχισαν να δίνουν σημασία στα της θρησκείας μας.

Όταν ήμουν δεκαέξι χρονώ, παρακαλούσα τον Θεό να μου δώσει μια βαριά αρρώστια, έναν καρκίνο, για να πονάω για την αγάπη Του και να Τον δοξάζω μέσα απ’ τον πόνο.

Πατέρας Εφραίμ Αριζόνας: Κρατάτε την Ευχή, έρχονται συγκλονιστικά γεγονότα.

Όταν, όμως, πιέζεσθε, το κακό πνεύμα σάς παίρνει είδηση και σάς πολεμάει.

Όπως αναζητάτε τον καλύτερο γιατρό, το ίδιο να κάνετε και για τον πνευματικό. Και οι δύο γιατροί είναι. Ό ένας του σώματος και ό άλλος τής ψυχής!

Θα σού δώσω ένα παράδειγμα, για να καταλάβεις.

Χθες μιλήσανε στον «Παρνασσό». Και τί ωραία πράγματα είπαν! Τα είχε πάρει το ραδιόφωνο. Προσπαθούν τώρα να επαναφέρουν τα αρχαία ελληνικά.

Μια μέρα είχε έλθει στον Άγιο Πορφύριο για πρώτη φορά ένας πού είχε μαγαζί, ό όποιος είχε έναν συνέταιρο πού τον έκλεβε.

Εμπειρίες του θεολόγου Νικολάου Σωτηρόπουλου για τον χαρισματούχο Άγιο π. Πορφύριο