Σ’ ένα μοναστήρι του Αγίου Όρους, το γνωρίζετε, ιδιόρυθμο ήτανε. Είπε ο παπάς στον αγωγιάτη: Κύριε Δημήτριε, μου φέρνεις και μένα πέντε-δέκα φορτία ξύλα, να κάψω το χειμώνα;
Η πόλη έχει την ατυχία να βρίσκεται επάνω στην συνοριακή γραμμή των περιοχών που ελέγχει ο Συριακός Στρατός και αυτών που ελέγχουν οι Ισλαμιστές αντάρτες, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει συχνά από τις επιθέσεις των δεύτερων
Ήταν κάποτε ένας άνθρωπος ευλαβής που ωνομαζόταν Αγαθόνικος. Αυτός είχε διδαχθή, ακόμη από την παιδική του ηλικία, να λέγη μπροστά στην εικόνα της Παναγίας, τον ύμνο αυτό:
Δάκρυα χαράς, ρίγη συγκίνησης για το μέγα θαύμα στο νησί των Δωδεκανήσων – Συγκλονίζει η ιστορία του αγοριού που είχε όγκο στον εγκέφαλο και σώθηκε χάρη στη βοήθεια της Παναγίας μας.
Το ξεχωριστό αυτής της δεήσεως είναι ότι γίνεται υπό μορφήν διαλόγου ανάμεσα στην Παναγία και τονΙησού Χριστό και φανερώνει τη δύναμη των πρεσβειών της Παναγίας μας.
Συγκλονίζουν οι σκηνές δέους και συγκίνησης που εκτυλίσσονται μπροστά σε μια εικόνα της Παναγίας Μυροβλύτισσας, από την οποία αναδιδόταν ασταμάτητα μύρο και ευωδία κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας, μπροστά στα δακρυσμένα μάτια…
Τη Σύναξη της Παναγία της Γράμμουστας τίμησε και εόρτασε την Κυριακή του Θωμά, η Ιερά Μητρόπολη Καστορίας, στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Άργους Ορεστικού, η θαυματουργή εικόνα της οποίας φυλάσσεται στον Ναό.
Όπως και στο Ναό του Πρωτάτου, μερικοί από φθόνο κινούμενοι, έφτασαν στο σημείο να γίνουν όργανα του Σατανά και για να εμποδίσουν τον καλλίφωνο αυτόν ψάλτη να ψάλλει αυτός, ως δεξιός πρωτοψάλτης, έριξαν δηλητήριο μέσα στο ποτό του.
Κάποτε ο ίδιος αδελφός είχε μια βαριά λύπη και ακηδία και προσευχήθηκε στον Θεό να στείλη τον φίλο του Πατέρα Άνθιμο να τον παρηγορήση. Δεν πέρασαν λίγες ώρες, και φάνηκε μπροστά του ο Πατήρ Άνθιμος. Ο θλιβόμενος αδελφός βλέποντάς τον, πολύ…
Είχε βέβαια τον Πνευματικό της, αλλά επειδή ήταν μακριά και δεν είχε την δυνατότητα τηλεφωνικής επικοινωνίας, όταν ήθελε να εξαγορευτεί κάποιους λογισμούς της ή να πάρει ευλογία για κάτι, πάντα προσερχόταν στους Πατέρες της Μονής Πετράκη!
Το έτος 1994 επισκέφθηκα το Άγιον Όρος με τρία από τα αγόρια μου…Στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου, όπου φιλοξενηθήκαμε τις περισσότερες ημέρες της παραμονής μας, είδα την Υπεραγία Θεοτόκο να περπατά μέσα στη Μονή.
Ενθυμούμαι μία θεία η οποία είχε την καλή διάθεση να πλένει τους κεκοιμημένους και τους νεκρούς, και ακόμα και αυτούς τους ζητιάνους τους εγκαταλελειμμένους σε οποιοδήποτε μέρος της πόλεως, αρκεί να την φώναζαν.